kaalslag

In het voorjaar is één van onze reuzen kastan-jes voor het huis omge-waaid, een doffe dreun, ineens struiken op de steiger en een boot die met de punt de lucht in wees. Wat klopt hier niet?? Alles dus, de tweede boom, ook bijna 100 jaar oud, werd door ons nog zo weinig vertrouwd dat we een kapvergunning hebben aangevraagd. Vandaag was het zo ver. Vroeg begonnen de motorzagen al te ronken, de ene hovenier, een oud klasgenoot van onze oudste, hing heel goed gezekerd op 12 meter hoogte om een begin te maken; eerst alle takken en daarna de rest. Om 15.00 uur, aan het eind van de naailes gaf een dreun het eind van de boom aan, de reus was geveld.  Toen begon het ruimen, met een kraan over de dijk werd alles afgevoerd, er ligt nu in de boomgaard een stapel stammen te wachten. Kom ze maar niet halen, doorsnede een meter en gewicht een ton per stuk. Wat was het koud voor de mannen: koffie, thee en soepjes heeft ze gelukkig op de been gehouden. Alles is keurig opgeruimd, als het stopt met vriezen wordt de dijk gerestaureerd en worden en drie 8-jarige hollandse lindes voor teruggeplaatst. In overleg met het Zuid-Hollands Landschap hebben we gekozen voor zeer groot wordende solitairen, dit past het beste bij de boerderij. Wordt vervolgd....

opgeruimd staat netjes!

Vandaag begonnen met het afmaken van deel 5 van de Camelot, prachtige stofjes en kleuren weer, een feestje om te knippen en in elkaar zetten. Ook bij de rest van de blokken past dit blok perfect, wat heeft Dorry weer een succesvolle zoek en snijmomenten gehad! Verder vanochtend maar eens begonnen met ruimen, opruimen wel te verstaan en dat is moeilijk omdat je steeds dingen vondt die niet weg mogen of kunnen.

Het eerste was een stapel rode lapjes en restjes die klaar lagen om op maat geknipt te worden voor de huisjesquilt. Gelukkig had ik vorige week bij het Kruidvat een theedoos gevonden in de uitverkoop die precies alle voorgeneden huisdelen kon herbergen. Al twee dingen opgeruimd dus, dat wil zeggen  na een uurtje snijden en over vakjes verdelen. Er zit nu toch wel weer genoeg in de doos om 30 huisjes te maken ongeveer. Een heerlijk gevoel... De snijmat kon op een andere plaats, de messen, pennen, garens en andere rommeltjes op een plankje op de ladenkast en de dozen stof op

een stapel op de grond uit zicht. Het lijkt veel groter.  dat moet ook want morgen komen de naailesdames weer en die hebben met hun werkstukken ook ruimte nodig. Kort door de bocht zou je kunnen zeggen dat ik  dus slechts naailes geef om mijn kamer opgeruimd te houden! Vanavond nog maar een stukje aan de baljurk van kind drie werken en als toetje een paar huisjes voor de buis. Morgen is er weer een ochtend om de Bed & Breakfast op te ruimen. Alle was is gedaan, alles is schoon, dus slechts de bedden opmaken en het is weer keurig fris.

eindelijk rust, de antique sampler is af!

Na een gezellig etentje gisterenavond en de afwasresten vanochtend is het zover... de laatste vormpjes als applicatie in de hoeken van de band gezet en nog het geheel gefotografeerd. Het project Antique Sampler is ten einde! Morgen breng ik hem weg om te laten quilten, er liggen nog een hoop projecten te wachten en het doorquilten vind ik het minst leuk aan het geheel.  De binding ligt klaar, als de quilt terugkomt kan die zo er op gezet worden.  Rest me jullie het recept van een supercalorieën bom te verklappen. een almondfudge uit een engels tijdschrift.

Foto's zijn er niet meer van, het was zo op. Neem 400 gram melkchocolade , een blikje gecondenseerde melk van 397 gram, 25 gram roomboter en smelt dit al roerend op een laag vuur. Roer hier 125 gram amanderlschaafsel door en stort het in een vierkante vorm die met bakpapier bekleed mis. Ongeveer 6 uur laten opstijven in de ijskanst en smullen maar...

Dit is de tafel in mijn werkkamer nu, tijd voor een opruimbeurt voor ik weer verder mag aan iets leuks. Links ligt de half doorgequilte sterrendeken, vooraan een stapel nieuwe rode stofjes om tot huisjes te verwerken, een stapel tijdschriften met leuke borduurpatroontjes en een doos waar gesneden huisjes in kunnen. Verder ligt er ook nog deel 5 van de Camelot naar me te lachen, misschien een projectje voor vanavond???

te mooi om in te snijden

is de laatste stof die we thuisgestuurd kregen door Dorry voor de Antique Sampler van Sue Daley. Toch heb ik het meteen gedaan, de schulprand lag al klaar en kon er direcat op gelijmd worden. Gisteren kon ik dan eindelijk het laatste deel afmaken, alles zit aan elkaar, vandaag mag het papier eruit en de rand aan de top. Wat een prachtige kleuren en stoffen.

Verder vandaag met dochter twee naar de stad voor witte schoenen, met haar vader ben ik gisteren een rondje langs bruidswinkels geweest om vast een voorselectie te maken. Mevrouw is namelijk niet zo goed in kiesen! Ooit hebben we een week in Italië met haar iedere denkbare schoenzaak bezocht; na 100 had ze nog niets gevonden. Het eind van het liedje was dat we thuis naar de plaatslijke winkel zijn gegaan, twee paar hebben uitgezocht en haar laten kiezen uit twee. Dat werkte. Intussen is ze een paar jaar ouder, maar wijzer....

Vandaag verder een paar uirtjes in de keuken, vanavond hebben we een hoop vrienden te eten en alle kinderen zijn thuis.  Een grote pan wildzijnspeper met roast potatoes gaat het worden. Een pompoensoep vooraf, daarna een slakkenschaaltje met knoflookchampignions en toe een rood fruit crumble. Kan slechter, zag het nou zelf.

Aan de slag dus

opgeruimd staat netjes

Ooit gaat het wat worden, die werkkamer van mij, gisterenmiddag alle losse draden borduurzijde opgeruimd. Dat wil zeggen van zo'n 20 stukjes karton en papier met gaatjes en draadjes er gewoon vier gamaakt. Het kost een middag maar dan weet je weer wat je nog in huis hebt.Meestal als ik de geest krijg en wil borduren , neem ik een nieuw kleurtje, weet je zeker dat je genoeg hebt, hoeft nu niet meer: je kijkt bij de goede kleur en het hangt voor het grijpen. Het kostte overigens wel vier! uur.

Omdat kind twee met een vriendinnetje vroeg moest oppassen, manlief een dinervergadering had en kind vier honger, hebben we heerlijk vroeg om zes uur gegeten. De avond vóór je op die manier. Dus.... TV aan op een programma dat je niet echt hoeft te volgen om het te snappen, geregen top op schoot en beginnen maar. Helaas iets te lang, tegen twaalven voelde ik mijn schouder. Vanochtend voelde ik hem nog; nu echt!  Even een paar flinke armzwaaien en een hete douche, helaas niet genoeg. Het grote voordeel is dat ik nu een echte smoes heb om niet naar de sportschool te hoeven, een quiltblessure. Zou dit een woord zijn bij Wordfeud? Geen idee, maar wel veel punten als het zo was. het wordt wel mooi, het was even puzzelen wat voor motief het moest worden maar ik heb toch gekozen voor rechte lijnen. Het patroon en de stoffen zijn al zo druk dat dit genoeg moet zijn. De kleur donkerrood leek heel donker maar in praktijk zie je het nog nauwelijks.

Vandaag maar achter de naaimachine om de jurk voor kind drie af te maken, ze komt het weekeinde thuis en kan dan meteen passen. Wel moeten we op schoenenjacht, het is zooo moeilijk om een paar mooie witte schoenen te kopen voor onder haar baljurk.  Natuurlijk kunnen we naar een bruidswinkel maar de prijzen zijn daar wel erg hoog voor een avondje schitteren. Als laatste een foto van het monster dat mij altijd vanuit een schuilplaats in de gaten houdt. Mozart de kat, hier ligt hij op mijn tekenpapier en ritselt dat het een lieve lust is. Vanuit zijn schuilplaats dicteert hij de hond alle regels. Helaas is de hond een sul èn vindt  Mozart lekker om aan te snuffelen. Vaak moet ze dit bekopen met bloedende strepen op haar neus. Urenlang kan ze voor de kast zitten kijken naar Mozart, tot hij beweegt; dan houdt ze het niet meer en moet even met haar neus in de kattenvacht. Te Laat.... au en miauw, janken en blazen, twee verontwaardigde beesten. Op dat moment bonjour ik ze mijn kamer uit en blijf rustig alleen zitten.

Als je alleen maar van groen houdt...,

Als je alleen maar van groen houdt.dan is je hele huis groen, de muren, de keuken, de wc, de bank, de stoelen en de rest van het huis. Als je trouwt is je trouwjurk zelfs groen. Ik heb een vriendin die echt alleen van groen houdt, en van lapjes in alle tinten groen of iets met groen. Het verveelt nooit, iedere keer dat wij ons overgeven aan onze grote hobby, stoffenmarkten en winkels bezoeken worden er weer stapels groene tricot, katoen en zelfs kunstleer ingeslagen. Intussen heeft ze een hele kamer vol voorraadstellingen met stof.

Sinds kort heeft ze een nieuwe passie ontdekt, kralen, ze maakt de meest waanzinnige creaties. En als ik uit moet en bij mijn avondjurk iets nodig heb, ga ik bij haar langs. Nog niet zo lang geleden hadden we een gala voor het goede doel: ik had een lange zwart fluwelen jurk met een reuzensplit gemaakt, prachtig maar een tikkie saai. Je raadt het al, even naar mijn vriendin met de jurk onder de arm. We kwamen uit op een hysterisch groen marmeren ketting van een kilo!!! en een zijden lap in de zelfde kleur. Hiervan hebben we in een knutselmoment een avondtasje gemaakt met beugels met groene ornamentjes. Thuis nog wat groene strasssteentjes op de beugel geplakt, van de rest van de stof  een hele grote strik gemaakt,  en het setje was compleet. Op de avond zelf zoveel complimenten gehad dat ik naar het Wienerbal weer in dezelfde jurk ga . Omdat ik graag de ketting weer wil lenen heb ik een speldenkussentje voor haar gemaakt, in het ....groen.

En  om het af te leren; twee huisjes .

nu doorquilten met de hand

Het is gelukt, de top heb ik vanochtend afgemaakt en vanavond gedubbeld en geregen. Geen weer om iets anders te doen dus dat komt eigenlijk mooi uit  Vanavond voor de tv  een paaar huisjes in elkaar zetten en intussen bedenken wat ik voor motief ga maken, misschien als ik inspiratieloos blijf wordt het rechtdoor en links- en rechtsaf.

high tea zonder quilten

Een hele dag zonder lapjes kan echt! De hele dag gebakken gisteren om vandaag een high tea te huisvesten in de vergaderruimte van de Bed & Breakfast. 8 personen en een hoop gekakel. Behalve een aantal cakes en taarten, scones en muffins en lemon curd met bramenjam heb ik een AGA Breakfast cerealcake gebakken. Vanochtend aan het ontbijt als verrassingaan de gasten van vanacht voorgeschoteld, en het was een succes. Dart kan ook moeilijk anders als je weet wat er in gaat; honing, boter, havermout, verschillende soorten noten, verschillende rozijnen en krenten etc. 

Gisterenavond hebben we met ons derde kind, een dochter, de aftrap voor het Wienerbal gehad, receptie op de Oostenrijkse Ambassade en daarna een diner met alle debutanten en hun ouders in Huis ter Duin in Noordwijk. De jeugd had elkaar eerder die middag al leren kennen bij de eerste dansles voor het bal. Je begrijpt; geen tijd voor iets met lapjes.

De gasten zitten op dit moment te smullen en laten me weten wanneer ze me nodig hebben, even tijd voor mezelf. Dadelijk een quilt afmaken op de naaimachine, had ik nog nooit gedaan, van een jellyrol een quilt maken op de machine. Het is echt zooo klaar als je gewend bent alles met de hand te doen.  Misschien is morgen hier het resultaat te bewonderen. Het ligt aan de gasten, als ze lastig zijn wordt het niets met het mesjien.

mooi weer en het dorp groeit.

Alle gasten de deur uit dus even een rondje met de hond, Het werd helemaal prachtig weer hier, zonnetje en blauw.Het blijft altijd prachtig dat water, iedere dag ziet het er toch weer anders uit.

Het borduurwerkje van gisteren, de lovetree, is veranderd in een speldenkussen naar voorbeeld van Atelier Soed Idee, de kleurtjes zijn anders maar zelfs de spelden die er in staan had ik bijpassend. De foto is gemaakt op het groeiende dorp, de villa is eraan gezet en nog een straat, het begint al iets te lijken.

Vandaag tussen de bedrijven door even naar Lisse gereden, naar Samsara Quilting, ongelofelijke hoeveelheden stof in het schattige winkeltje. Hier heb ik nog wat rode stofjes gevonden die ik ontzettend hard nodig had.Als ik het geheel bezie denk ik toch dat ik een poes ga borduren in het raamkozijn van de ville, is wel erg kaal zo. Gelukkig een plan voor vanavond, je zult maar uit gefröbeld zijn!

Steekjes op de snelweg

Na een prachtige dinsdag moesten we deze dag naar Zuid Limburg, toch 2,5 uur heen en 2,5 uur terug. De allerlaatste spullen moesten uit het huis van mijn eind vorig jaar overleden schoonvader worden verhuisd. Omdat wij twee kinderen op kamers hebben en de derde komende zomer vertrekt, hebben we een wasmachine, een droger, een ijskast en een oven naar ons huis gebracht. Alles paste in mijn reuzenbedrijfsauto, zonder stapelen. Een aardige buurman hielp ons met het laaste klusje, de ijskast met vriezer ernaast! de buitentrap afzeulen.

De heenweg reed ik, manlief naast me met zijn studieboeken en onafscheidelijke teloon met emailfunctie. De terugweg heb ik heel nuttig besteed, een schattig borduurtje gemaakt van Atelier Soed Idee uit "Das Stickcafe Magazin". Thuis een stofje en een bandje erbij gezocht en toen toch besloten alles in de thee te stoppen, het was te wit. Nu ligt het geheel op  de AGA te drogen en lijkt het op de foto of het vóór de thee gekleurder is dan die ná de thee, in het echt , echt niet.
Tijdens het drogen snel even de vergaderzaal in orde gemaakt voor morgenochtend, 12 personen met een lunch en een borrel aan het eind van de middag. genoeg tijd tussendoor om veel steekjes te maken.

een villa en wat monumentenpanden

En weer is het schitterend weer! Net als gisteren; we zijn met  de boot naar een eiland in de buurt gevaren en hebben daar een uur gewa ndeld met de hond, zelfs  de hond vond het erg lekker, ze nam een snoekduik het meer in. Gelukkig konden we haar weer de kant op krijgen, het water staat hoog dus slechts 30 centimeter schoeiing te overbruggen. Als baasje moet je dan bijna languit om het beest te kunnen grijpen en ophijsen. Geen foto helaas. Ook heb ik de villa gemaakt voor de huisjesquilt, het midden is er dus, verder nog een paar kleintjes, niet echt goed gelukt gisteren, beetje scheef sommige. Dit worden dus maar monumentale pandjes, niet recht, wel sterk en gezellig!

Ook het borduurtje heeft een paar steken gewonnen, het begint er op te lijken, vandaag proberen alle namen te maken. Of het wat wordt weet ik niet, ik heb me gisteren laten verleiden tot inschrijven in de sportschool; moet ik wel gaan vanavond. Een les body en nog iets, geen idee wat het is, één ding is zeker, spierpijn morgen!

wat hebben Schotland, huisjes en muffins met elkaar?

Eigelijk een heel eenvoudige vraag met een nog eenvoudiger antwoord; ALLES. Terwijl ik voor een etentje vanavond met vrienden en kroost (totaal 12 man) rode koolmuffins heb gebakken voor bij de fazanten, heb ik heel streng mijn Schotland borduurwerk op mijn werktafel gelegd. Iedere dag een uurtje borduren aan de kastelen en eilanden moet genoeg zijn om toch vóór de volgende vakantie eraan komt het ding af te hebben. Het zag er zo leuk uit in de winkel in Inverness, niet zo'n groot pakket, moet te doen zijn in de resterende week. Niet dus, al zes maanden ligt het ding me aan te kijken, af en toe een steekje zet geen zoden aan de polderdijk!

De  geknipte huisjes moesten ervoor wijken, deze liggen me juist aan te lachen, al die gezellige kleurtjes rood bij elkaar.

Tijdens het lezen vanochtend heel vroeg op een paar blogs kwam ik op het blog van Heleen uit Australie die weer in Nederland woont, een spreuk tegen. Een hele mooie, zo mooi dat ik hem zelfs al eens geborduurd had in een grijs verleden. Even de kast omspitten en... gevonden, hier is hij

Echt één om de rest van de zondag te overdenken.

FWQ in volle glorie

Zojuist buiten, op  verzoek van een aantal van jullie, mijn affe FWQ gefotografeerd, het was een beetje winderig, zo winderig dat direct na de klik het hele wasrek van mijn oma er met mijn quilt vandoor ging. Klein stukje maar hoor, achter de quilt staat een groot bord met parkeer- en ingangaanwijzingen voor de B&B waar hij/zij keurig aan bleef hangen. Enfin, alles is weer opgeruimd, het rek weer de stal in gesleept, de quilt gevouwen en de foto's op de computer.

In de Landleven van deze maanden stond een heel leuk idee; cake en brood in weckpotten. Als je een heel grote kelder vol planken hebt op een boerderij bedenk je dat je je hele boomgaard en moestuin kunt gaan inmaken in potten. Vervolgens struin je stad en land af, verzamelt er z'on 300 en doet daar niets mee. De gemiddelde pot is 2 liter groot, vroeger met 14 kinderen at je wel een potje zelfgeweckte doppers leeg, maar nu met ons gezin is dat veel te groot. Intussen zijn 60 2-literpotten naar de basisschool gegaan, zitten alle halve literpotten vol met jam en appelstroop, zijn de meeste driekwart literpotten gevuld met rabarber en appelmoes en staan er nog een kleine 100 van 1 liter inhoud me aan te kijken. Laat dit nu de maat zijn voor de cake in de fles! Gelijk een reuzevoorraad beslag gemaakt, alle poten een gelijke inhoud gegeven en de hele handel in de AGA gebakken. De ringen in het water gelegd, de klemmen tevoorschijn gehaald en de weckinstructie gelezen. Eigenlijk kipeenvoudig; natte ring om de deksel, deksel op de pot, twee klemmen erop en met zijn zevenen in de braadslede vol water terug in de 100 graden oven van de AGA voor een uurtje. Het ziet er ontzettend leuk uit, is handig om in huis te hebben en hopelijk te eten.  De mannen die hier vergaderden vonden het erg spannens, twee durfden het aan en kochten een pot voor thuis. Volgende maand komen ze weer, ik ben benieuwd....

Ook lijkt me dit een prima grapje om mee te geven in een picknickmand voor 6 personen, wie o wie krijgt hem uit de pot.

Eerste werkdag

Het viel weer mee om de hele dag te werken. Gezellige groep mensen om te verzorgen en intussen de klussen. Van een vriendin kreeg ik deze mooie schaal bij het B&B servies. Ze ruimde het huis van een overleden oude tante op en vond hem, hardstikke lief! Vandaag was het klusjesdag tijdens de vergadering, minibars bijvullen, watertappunten doorspoelen, temeperatuur meten van het water op diverse punten en buiten  een beetje opruimen. Om vier uur was iedereen weg en ben ik snel met kind 2 naar Leiden gegaan,zowaar in de sale alletwee een jas gekocht, zij een donkerblauwe en ik een taupe. In de avonduren  de FWQ afgemaakt door het label erop te maken en daarna gezellig ongeveer dertig huisjes gesneden, kan ik lekker morgen alles in elkaar gaan fröbelen.

AGA aan, laat de gasten maar komen

De eerste stap op weg naar weer beginnen met werken is altijd het weer opstoken van de AGA, vandaag vast cake en kruidkoek gebakken voor de eerste vergadering dit jaar. Morgenochtend beginnen ze vroeg, lunchen nog hier en vertrekken tegen drie uur. Vanochtend eerst maar de kerstversiering naar zolder verbannen, verse tulpen neergezet en de tafels gedekt. Daarna vlug terug; de antique sampler wil een randje erbij! Het is wel leuk om te zien dat het schulpje de quilt echt aankleedt

Terwij de machine een quiltlabel borduurde voor de FWQ , kon ik mooi alle stukjes aan elkaar zetten. Nu hoef ik alleen nog maar te wachten tot Dorry mij de prachtige stof met vogeltjes toestuurt zodat de laatste steekjes gezet kunnen worden.

Het is wel een prachtige boerin geworden , lekker op de schommel in je werkjurk!

eind goed, al goed

Na een gezellig diner aan zee gisterenavond, vanochtend naar een nieuwjaarsbijeenkomst van de ondernemersvereniging. Op de eerste verdieping van de boekhandel ontmoette iedereen elkaar onder het genot van een kopje koffie met iets lekkers. Altijd heel leuk deze ochtenden op de 2e dinsdagochtend van de maand. Beetje netwerken en tijd voor een praatje zonder doel.

Vanmiddag kwamen zoals iedere dinsdagmiddag de dames voor de naailes, al jaren komt hetzelfde groepje om voor de kinderen iets in elkaar te zetten. Eigenlijk kunnen ze best zonder mij, maar op deze manier heeft iedereen iedere week twee uur achter de naaimachine. Thuis is er vaak toch iets anders te doen en blijven de patronen en de stofjes  liggen. Omdat het blok dat ik gisteren zocht echt verdwenen was, heb ik een nieuwe geknipt en tijdens de les in elkaar gezet.

EN..... zojuist het laatste blok aan het geheel genaaid zodat de top in elkaar zit, op de rand na natuurlijk .

beetje te optimistisch

vanmiddag vol goede moed begonnen aan het in elkaar zetten van de Antique Sampler. Dacht ik gisteren nog dat even te doen, vandaag weet ik beter; het kost heel veel tijd, alles wat je neerlegt ligt ergens anders leuker en je schuift voor je het weet een uurtje met blokken. Nu ligt het zoals ik het hebben wil, maar... er mist een blok. Toen ik begon nog niet, het moet dus ergens zo goed zijn opgeruimd dat ik het niet meer vind. Morgen weer een dag, eerst vanavond met mijn vrouwenserviceclub een nieuwjaarsdiner aan het strand in Noordwijk. Ook leuk!

helaas..

Vannacht is helaas , terwijl het er volgens de veearts zo goed uitzag, onze 41 jarige pony Rageol overleden. Vanochtend vonden we haar in de stal, alsof ze sliep , heel vredig en lief. Vervolgens de deceptie, het destructiebedrijf bellen, haar morgenavond aan de weg leggen zodat ze in alle vroegte dinsdagochtend opgehaald kan worden. De enige troost is nog dat ze verder zal gaan als biobrandstof.
Vandaag hebben we voor de overgebleven ponnies een schrikdraad gespannen om de modder, ze zijn jong en zullen er geen last van hebben, maar toch, het zekere voor het onzekere.

Vanavond de laatste applicaties op het middenblok van de Antique Sampler  gemaakt, morgen ga ik alles eens uitzoeken en op de goede plaats leggen; wie weet  naai ik hem wel in elkaar.  In elk geval ziet iedereen dat ik een beginner ben in Blogland, ik krijg de foto niet gekeerd!

interne verhuizing

Vandaag na het ontbijt met kind 4 een kast opgehaald en in elkaar gezet. De oude kast uit elkaar gehaald en naar beneden gesjouwd waar hij staat te wachten op het kind dat hem krijgt. Meteen maar de kleren uitgezocht; als je 15 cm. in een jaar groeit heb je veel in je kast dat niet meer past: twee grote papieren tassen van het blauw-gele warenhuis vol! Ook deze tassen vinden hun bestemming, bij twee broertjes van een boerderij vlakbij, heerlijk ravotten ze in oude kleren op het erf en in het land, zonder bang te hoeven zijn dat je je kleren verstiert.

Gisterenavond deel 4 van de Camelot geknipt, aan elkaar gezet en gestreken,  nu zijn er al vier blokken af, het wordt leuk om naar te kijken. Vandaag dus verder de handen vrij voor het laatste blok van de Antique Sampler Quilt van Sue Daley.

Helaas is het nu al vier uur later dan toen ik de laatste zin schreef; een van onze ponnies van 42! jaar zat met haar achterbenen in de sloot en moest eruit getrokken worden, dat lukte goed maar omdat ze niet wilde staan moest alsnog de brandweer er aan te pas komen. Acht man sterk in de rode auto, de ponny werd opgetild, op haar benen gezet en met sjorbanden onder de buik rechtop gehouden en naar de stal geëscorteerd. De veearts is intussen geweest, ze ligt op een dik strobed met drie dekens, de temperatuur gaat de goede kant uit en ze heeft een prik tegen de spierpijn gekregen. Morgen zien we verder. Gelukkig ligt ze te eten en om zich heen te kijken, staan is nog iets te vermoeiend maar de veearts zag geen reden tot doemdenken.

Nu, na het eten ga ik toch de lapjes pakken en vast een stukje knippen en misschien in elkaar zetten.

water hoort toch in de sloot?

Soms zou je wel eens even niet op een oude boerderij willen wonen; nu bijvoorbeeld. Er stond vanmiddag 20 centimeter water in de kelder na het beestenweer van de afgelopen week. Gelukkig heb ik grote rubber laarzen, een tuinslang en een pomp om alles op te ruimen. Even moed verzamelen en aan het werk, resultaat is een keurig droge en gedweilde kelder met alles op de juiste plaats. Nu de lapjeskamer: een heel ander verhaal. Na de opruimbeurt van eergisteren belde de oudste op uit Utrecht om te vragen of ik nog "gek" flanel had voor e en pyjamabroek. Hij vroeg niet of ik de broek kon maken, dat is zooo vanzelfsprekend.Even in de grote-lappenkast gedoken en een prachtige lap ruitjesflanel gevonden. Nu hopen dat dit leuk genoeg is de andere pyjama's hebben popcornzakjes, sesamstraatfiguren of voetballende krokodillen erop.

Voor vanavond ligt er een heerlijk pakketje te wachten, deel 4 van de Camelot BOM van Dorry, het plaatje is al uitgeprint, het patroon ligt klaar om geknipt te worden en ik, ...ik kan niet wachten. Kind nummer 3 wordt door kind 2 van het station gehaald, zij woont ook in Utrecht maar komt, omdat ze 17 is, nog ieder weekeinde van vrijdag tot zondag naar de polder. Manlief zit ook al in de auto op weg naar huis, we gaan dadelijk gezellig met elkaar eten en de week doornemen.

Het begin is er...

de eerste huisjes zitten aan elkaar, bij Andover Fabrics in de VS een gezellig bijpassend stofje voor de sashings besteld en de  hele lap in stukjes gesneden; ik moet dus wel naaer de 366 toe . Gisteravond ook nog even de Fussy Cut Club BOM van Sue Daley bijgewerkt, de stofjes die er bij zitten spreken me niet zo aan, maar toch vind ik dat ik even moet doorzetten! Het frutselen met papiertjes is namelijk zo ontzettend leuk.

Buiten waait het ongelofelijk hard, er staan hele golven met schuimkoppen op het water en voor je gevoel waait het dak eraf. Vanmiddag een vergadering hier thuis van de Recreatiegroep van VANAde, een agrarische natuurvereniging. Als recreatiegroep organiseren wij eens per jaar een winterstamppotwandeling en een zomeravondwandeling. Dit keer wordt het de laatste keer; de hele groep stopt ermee na 7 jaar. De wandeling van deze winter zal in de Buurterpolder gehouden worden, de mooiste polder van Nederland, althans volgens mij. We verwachten een groep van 100 mensen, verdeeld in groepen van 15 gaan ze onder leiding van een IVN-gids op pad. Halverwege bij een molen een kopje erwtensoep en dan  na  het laatste uur een stamppotmaaltijd in de stal tussen de koeien. Altijd succes; die grote warme nieuwsgierige lijven die bijna met hun kop in je bord zuurkool hangen. Voor veel stedelingen is dit de eerste kennismaking met koeien, nog steeds zijn er kinderen bij die niet weten dat deze lieverds hun dagelijkse melk, kaas en boter verzorgen.

Tot die tijd kan ik nog even iets leuks doen in de lapjeskamer, vandaag zal het wel opruimen worden.

Overstag....

Na  jaren te hebben geroepen dat een Blog niets voor mij is, toch overstag. Ik ben een aantal keren aan het rondzwerven geweest in de wereld van de quiltsters op internet en vind het zo leuk dat ik ook maar eens ga schrijven. Op het moment is het nog even rustig in de B&B, met de huisjes ben ik tot eind februari bij en de BOM's voor deze maand zijn nog niet binnen. Alle reden om achter het toetsenbord te kruipen. Na een stormachtige wandeling met huisdier nummer één, Lotje onze Friese Stabij , tijd voor een kopje koffie en tijd om te plannen wat ik vandaag allemaal voor leuks ga doen.

Slechts één van de vier kinderen is thuis, ook hij gaat vanmiddagweg en laat een moeder zachter die zonder schuldgevoel met haar neus in de lapjes gaat zitten. Wat gaat het worden, toch nog een huisje, misschien eindelijk de geborduurde appeltaart of het borduurwerk uit Schotland dat meer uren kost dan ik had bedacht bij aankoop? Het wordt het eerste, de huisjes hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Koffie opdrinken en aan de slag...