vrijdag 27 juli 2018

Nattigheid...

Dinsdagochtend regende het “cats and dogs”, het stortregende dus, met bakken kwam het naar beneden dus de trein mét ramen genomen voor de rondrit. Het was een tichtje door het oude mijnbouwgebied, langs de rivier



Af en toe droog, de rest van de tijd selfies gemaakt omdat de ramen ernstig belagen waren



Rond één uur vertrokken richting Gordonville waar we bij een amish familie gingen logeren; heel huisje voor onszelf, aangebouwd aan de boerderij. Echt helemaal buiten, en, met een keuken dus weer eens iets gezonds gegeten! Prachtige luchten met enorme buien zag je van ver aankomen, indrukwekkend en vooral prettig met een dak boben je hoofd.



Woendag was een afkickdagje, heerlijk rondgereden en  winkels bezocht, een paar quiltwinkels, antiekwinkels en winkels met cadeautjes voor de kinderen. 



De avond met het lekkerste eten van de hele vakantie was onze laatste avond; we waren uitgenodigd bij Mary en haar ouders, een Amish gezin. Een hele grote tafel en heel veel huisgemaakt eten, van de salade met zelfgebakken broodjes, het hoofdgerecht met 8 gerechten en de blueberry pie met brownies en verse room toe; het was smullen. Het grappige is dat ik gewoon mee kon praten en dat manlief zelfs een oudduits geschreven bijbel kon voorlezen. Een onvergetelijke avond; wat een gastvrijheid!

En toen werd het onze laatste dag: nog een lange route over bos en heuvelwegen uitgezocht en naar Philadelphia gereden


Prachtige vergezichten om de terugreis op te teren....



Dat die bijna een dag langer zou duren wisten we toen nog niet, maar goed ook! Een kapotte computer zorgde voor een uur vertraging, daardoor misten we onze aansluiting en konden we pas om half twee naar Amsterdam ipv zes uur. Helaas weer een vertraging dus we hopen voor het donker thuis te zijn!

dinsdag 24 juli 2018

Tóch varen op de Hudson

Ongeveer 10 jaar geleden begonnen de voorbereidingen voor de viering van 10 jaar handelsbetrekkingen met de VS. Ter gelegenheid daarvan konden wij met ons eigen oud-hollandse schip deel emen aan de vaartocht van Albany naar New York. De schepen zouden per vrachtschip worden vervoerd en we zouden in een week de Hudson afzakken met gasten overdag. Toen alles rond was en we alle bevestigingen kregen, bleek dat we ook ‘s nachts gasten zouden hebben. Iedereen die wel eens op een plezierjacht heeft geslapen weet dat je nauwelijks privacy hebt aan boord; met je gezin geen punt, maar met wildvreemden..... Voor ons reden om er, met pijn in het hart, vanaf te zien. De wens om op de Hudson te varen was er wel nog steeds, dus: doen!



Kaartjes gekocht voor een middagje varen , prachtig brede rivier met de meest mooie huizen erlangs,





Afgewisseld met eindeloze bossen, we hebben, met hulp, zelfs een aantal nestende adelaars gespot.



Na de tocht met de boot, met de auto langs de oostkant een stuk naar het zuiden gereden, langs huis Crailo, de wijk Roeselaere naar Stuyvesant. Vier huizen en een kerk, maar het leukste restaurantje met het mooiste uitzicht


Na terugkeer in Albany een stadswandeling, piepklein, in een half uur heb je het historisch centrum gezien,
Het Capitool van Albany, hoofdstad van de staat New York



En St. Peters church natuurlijk!





De volgende dag; gietregen! We hadden een aardige rit voor de boeg dus geen probleem, we zaten droog!
Doel was Jim Thorpe, rare naam voor een stadje, het is hernoemd naar de eerste indiaanse Amerikaan die meedeed aan de Olympische Spelen. Het ligt midden in de Ponoco Mountains, een natuurgebied dat op de kaart een stipje is, maar altijd nog twee keer de provincie Utrecht beslaat! Het gebied werd superrijk door de antracietwinning en plukt daar nóg de vruchten van, prachtige hotels en grote mooie huizen





Het wordt het Zwitderland van de VS genoemd, als je het stationnetje ziet snap je waarom.



Morgen gaan we met de trein een rondrit door het natuurgebied maken...

zondag 22 juli 2018

Rijdag met onderbrekingen

Nadat alle was weer schoon in de koffers was opgeborgen en het op straat 36 graden was geworden, in de auto gestapt naar Rockcity; volgens de lokalen de grootste rotspartij ter wereld. Er was in ieder geval een heel circus omheengebouwd met trappen en verbindingen en natuurlijk heel veel borden met “Caution”.


De halve sfinx...



Vandaar door het Alleghy State Park naar Ellicotville gereden om te lunchen in de plaatselijke brouwerij. Ongelofelijk hoe ze zulke prachtige hanging baskets houden in deze hitte


In de beergaarden was het goed toeven, on-amerikaans gezellig!



Na de lunch de stad verkend, zeer welvarend door het, vooral, ski-toerisme. Prachtige huizen



En stilstaande liften, kennelijk vindt men het hier geen weer om in de bergen te wandelen!



Via een Antiquemall, hier zouden we het een reuzenkri ngloop noemen, terug naar Olean, gezellig buiten gegeten en vast voor de volgende dag de koffer ingepakt.
Zaterdag was een rijdag, eerst naar Angelica, naar een onvervalste countryfair.



Overal stallen met koeien, ze werden een voor een voorgeleid om prijzen te krijgen, ze waren dan ook echt mooi!



Minstens zo indrukwekkend waren de werkpaatden, per twee of vier voor de ploeg of andere landbouwwerktuigen, echte belgische knollen met een gewicht van twee ton per paard!



Natuurlijk ook een museumgedeelte, oude tractoren, treinstellen en natuurlijk de brandweer,





Tot slot de jachtvereniging, je kon een lootje kopen met als hoofdprijs een Browning geweer, het blijft wel Amerika hé!



Onderweg naar Albany gebeurde er een ongeluk vlak voor ons, een stevige pick-up truck kreeg een hert op zijn motorkap en was helemaal total loss. Wij hebben de rest van de weg met angst en beven in de berm zitten kijken.... er lagen al zo veel dode herten langs de weg, nu zagen we hoe dat gebeurde.
In Albany ons hotel opgezocht, een typisch saai hotel van een bekende keten; wel midden in de stad. 
Heerlijk kreeft en oesters gegeten, zijn ze hier beroemd om dus dan moet je dat toch doen!
Rondje door de stad gelopen en plan de campagne gemaakt. Zondagochtend een stadswandeling, daarna een rondvaart op de Hudson en aan de eind van de middag naar de overkant ban de rivier oa het beroemde Vanderbilt Mansion bezoeken


 

vrijdag 20 juli 2018

Op naar het noorden!

Afscheid genomen van ons schattige huisje



Met een werkelijk schitterende zonsondergang



Op naar noordelijker streken maakten we een stop in Bellefante, een klein stadje aan de rivier in Victoriaanse stijl. Lekker rondgesjouwd en de, volgens het visitorcenter, broemde antiekzaken. Wij zouden het een uitdragerij of kringloop noemen want écht antiek staat nergens. Wel heerlijk lopen schuimen!
Prachtige huizen


De muziektent


En de vissen in het snelstromende water, een attractie want overal werden ze gevoerd.



Vanhieruit door naar Olean, net over de grens van New York State, een slaperige provincieplaats met een superleuke B&B en goed als uitvalsbasis. 

Voor de Niagara Falls bijvoorbeeld, een heel circus waar je vauit verschillende hoeken de watervallen kunt bewonderen. Eerste stop, de Cave of de wind, iedereen krijgt astic schoen en een gele poncho. Het lijkt overdreven maar je hebt het nodig. Een hele klim langs de waterval naar het Hurricane Deck, hier wordt je echt kleddernat en bijna uit je poncho geblazen.


Beneden gooit iedereen zijn schoenen en poncho weg!!!!! En loop naar de volgende attractie, de wereldberoemde Maid of the Mist. Je krijgt hier een blauwe poncho en gaat aan boord. Heel spectaculair vaar je naar het Canadese deel van de waterval; een hoefijzervorm waar je in vaart, rondom stort het water zo’n 50 meter naar beneden en wordt je gedoucht met niet een regendouche maar een stortbuidouche!






Om de zaak compleet te maken zijn we over de Rainbowbridge naar Canda gelopen. Twee keer de grens over; bij terugkeer in de VS wordt je net zo gecontroleerd als wanneer je aankomt op het vliegveld. Safety first!!!
Het uitzicht is ronduit spectaculair, je komt ogen en oren tekort om alles in je op te nemen.



En toen weer in de auto; vlakbij is hier toch gauw anderhalf uur rijden... heerlijk diner in een “echt” restaurant met tafellakens, (na)genieten dus!

Vandaag naar Ellicotville, de wintersportplaats “om de hoek” met heuse skiliften en een prachtige golfbaan in de zomer. Maar eerst....de was, ook dat is mega hier, wel 36 drogers op een rij, formaat ‘je hele kleerkast kan erin’, super en snel!





woensdag 18 juli 2018

Hiken en zo

Twee dagen hiken hadden we op het programma, stukken lopen van de Apallachian Trail wilden we. De hele is wat lang, een slordige 1200 mijl, bijna 2000 kilometer.



We begonnen op het exacte midden, in Boiling Springs PA. Auto parkeren, stukje over de weg en dan kiezen.....noord of zuid.



Omdat het 36 graden was kozen we voor noord, lekker door het bos en langs de bosrand. Het was toch wel warm, in de zon lopen was echt een beetje té. Tussen de bomen doorkijkjes naar het zeer groene Cumberland County, prachtig weids met heuvels en eindeloze hoeveelheden mais



Het enige nadeel van zo’n trail is dat je dezelfde wegweer terugloopt, nu met manlief voorop.



Op de terugweg naar ons huisje zowaar ergens gezellig op een terrasje gezeten met een goede cappuccino. Je waande je gewoon niet in Amerika!

Vandaag, dinsdag, wilden we een trail gaan lopen in het Colonel Denner State Park, makkelijk gevonden, het park in, even met de parkwacht gesproken en een kaart gehaald. En toen....donder, bliksem en een giga hoosbui, niet lopen dus maar doorgereden naar Harrisburg. Dit is de hoofdstad van Pennsylvania, slechts 60000 inwoners en toch een echte stad!
Het Capitool,



Maar ook nog houten huizen tussen de parkeergarages en betonnen giganten



Helaas ook hier een joekelvan een bui, tot overmaat van ramp het museum dicht en de rondvaart geschrapt.



Wat doe je dan... je gaat naar een shoppingmall, als je daar op de roltrap staat weet je ineens weer zeker dat je in de VS bent


Nét 20 en nu al een stok vanwege het gewicht...

Heerlijk geshopt en gedwaald door de outdoorshop, kleding, schoenen, een outdoorcookingafding waar je u tegen zegt en natuurlijk de afdeling met geweren, allemaal te proberen natuurlijk!



Niets gekocht en lekker langs de rivier terug gereden naar ons huisje aan de beek, op onze veranda met een glaasje wijn en een toastje nemen we nog even de dag door.

maandag 16 juli 2018

Naar het einde van de wereld...

Vanochtend vroeg opgestaan en vroeg ontbeten. We hadden de keuze uit pancakes mét en pancakes zonder maple syrup, bij beide varianten zat een ruime hoeveelheid bacon. Dan maar een banaan....., met koffie!
Snel in de auto en door een, op zondagmorgen zeer rustig Lancaster naar het westen gereden. Groen, glooiend en zonnig, tot aan Gettysburg. Daar naar het Gettysburg Civil Warmuseum voor de zeer uitgebreide tour. Eerst een film over het hoe en waarom van de oorlog, toen een rond geanimeerd schilderij mét kanongeluiden en daarna een twee uur durende bustour  over de slagvelden van de laatste vier dagen van de burgeroorlog in Pennsylvania.







Het leek erg op Waterloo, dezelfde geluiden, inclusief gehinnik van de cavaleriepaarden.
Buiten was er de ongelofelijke hoeveelheid memorials, voor staten, generaals en veldslagdelen







Prachtige vergezichten en een uitleg van een veteraan uit een latere oorlog; twee uur lang en het ging over de beslissende drie dagen!!!

Sufgekletst in de auto en op naar ons huis voor de komende drie dagen. Door de heuvels verder naar het westen, haarspeldbochten en bijna gemiste zijwegen.
Uiteindelijk gevonden, de Warm Springs Lodge in Landisburg. Een schattig kleine cottage in het niets aan een riviertje



Binnen een poppenhuis



Op de vide een bed en dat is alles.
Je hoort vogels en al vijf auto’s de afgelopen vier uur!
Gelukkig hadden we onderweg in Carlisle een pitt-stop gemaakt bij de Walmart om wat eten te halen, kwam goed van pas!
Morgen maar eens de omgeving verkennen.....