Niet alleen de onze! Een clubje Belgische waterpadvinders had het weer onderschat en sloeg om. Ze dreven bij ons de kant op. Droge kleren voor de drenkelingen en koffie en thee voor iedereen
Het werden er steeds meer, en toen de zeilschool uit de buurt ging assisteren, kregen we er ook nog zeven instructeurs bij. Meer koffie, meer thee...
Uiteindelijk lukte het met vereende krachten de boot weer recht te leggen en leeg te hozen. Intussen alle afbakbroden die in huis waren afgebakken en belegd, lunch voor 13 man gemaakt en ‘s middags naar Albert Heijn gevaren. Gezellig was het zeker. Ze lieten de boten achter, stapten over op de zeilschoolvlet en werden vanaf een weg met de auto gehaald.
s’ Avonds werden de achtergebleven zeilboten gehaald; de wind was gaan liggen en er kon weer gezeild worden. Als dank kregen we allemaal belgische biertjes van de club, heerlijk!
Een welverdiende rustige avond volgde met een prachtige zonsondergang
Het bleef maar waaien, zelfs met de erge hitte, we zaten voor Pampus op de dijk in de wind onder een parasol, wel met wat goede scheerlijnen verankerd.
En gewerkt moest er ook, de hele zuidkant van het huis moest in de verf, slechte stukken schoonmaken en met polyester vullen, losse stukken verwijderen en schuren. Een megaklus maar wel nodig. Alleen heel vroeg was het te doen, de veiligheidsschoenen van manlief aan, vooral vanwege de stugge zool op de laddersporten, een korte broek en handschoenen. Iedere dag een stuk en na een week was het gepiept.
Tijd voor échte vakantie, paar daagjes met de boot naar een meer verderop, het boordleven is heerlijk!
Natuurlijk ook tijd om te freubelen, de halve blokken zijn aan de beurt,
Thuis worden ze eraan gelegd om te zien hoe het wordt
De zeilboot geruild voor de sloep en voor een dagje Leiden vertrokken, zo leuk, hier fiets je normaal...
Onder alle hele lage bruggen door, zitten op de grond en 10 cm boven je stuurwiel over, best spannend!
Tussendoor thuis moet de boomgaard leeg, dagje jam koken dus; emmers vol pruimen en kilo’s bramen. Even doorzetten en je hebt voor je het weet 100 potten jam. Heerlijk zo’n voorraadje
Lekker terug naar het Blauwe Huis voor nog een stukje werkvakantie; alle wilgen bijwerken en de takken bossen om een houtwal te maken, kan eindelijk dat oude hek weg. Gelukkig was het iets minder warm want het was een zware klus.
Aan alles komt een eind dus ook aan de vakantie, manlief moest weer op reis en ik.... ik ging nog even terug met een vriendin, nog even genieten van die allerlaatste vrije dagen. En, wat is voor mij het grote genieten? Juist, lekker zeilen over mijn geliefde Kaag.
Thuis gekomen waren de rietdekkers op het dak, elke paar jaar onderhoud, kammen snijden en stoppen; het behoud van het dak.
En dan na weer het eerste weekeinde gewerkt te hebben, snel weer het water op met deze warme dagen. Om het ook voor de hond nog een beetje Aangenaam te houden hadden we een parasol aan boord, een beetje schaduw voor het beest.
Nog even lekker buiten op de veranda eten, een spelletje met uitzicht
En het definitieve einde van een superzomerwerkvakantie!
