maandag 30 maart 2015

Weer terug...

Na een supervakantie van twee weken in Suriname ben ik weer thuis, niet fit want ik heb een naar buikvirus.
Maar wat was het de moeite waard! Samen met een dochter op vakantie is altijd al bijzonder, maar zo'n reis, naar een ver land waar je alletwee al geweest bent is geweldig. We hadden een waslijst aan dingen die we wilden zien en doen, en natuurlijk het Soroptimistenlustrum, de eigenlijke aanleiding voor de trip.
Eerst maar naar het kinderdorp, dochter heeft hier vrijwilligerswerk gedaan. Ze kenden haar nog, als aapjes hingen ze aan haar!


Voor de lustrumfeesten begonnen zijn we naar de jungle vertrokken, een Natureresort op een uur vliegen van Paramaribo, een prachtige belefenis, we hebben in een kajak in de stroomversnellingen gevaren, krokodillen gezien, in de rivier gezwommen en berg geklommen. Natuurlijk ook lekker in een hangmat gelegen bij tropische temperaturen; warm is het namelijk echt!


Terug in Paramaribo na vier dagen , begonnen de feestelijkheden; excursies, lunches, diners, fundraisingavonden en HET feest. Alles lekker buiten onder de sterrenhemel, super verzorgd en wat een warmte van alle surinaamse zussen!


De laaste dag werden we door mijn tijdelijke 'twinsisa' meegenomen naar de Staatsoliebedrijven. Schitterend, bij olie in de tropen heb je al snel Nigeria op je netvlies, maar hier was alles superschoon en verzorgd! Met een echte airboat door de moerassen , helm, gehoorbescherming, een zwemvest en veiligheidsschoenen; het was echt te gek!


Weer thuis natuurlijk direct aan de slag, het handwerkcafé ging de volgende dag weer open, donderdag opgeruimd en de pipowagen gesopt en ingericht,

Vrijdag dochters quilt opgehaald in Rijnsburg....en toen ging het licht uit. In de auto kon ik biet meer stoppen met klappertanden en ben voor het eerst in 20 jaar naar bed gegaan om half zes.
Het mooie is als je je rustig wilt houden, dat je toch iets gaat zoeken. En vond! De mandjes van de mandjesquilt waten eindelijk allemaal af, ik heb de puzzel op de grond gelegd,


Uiteraard mét hond, zodra je iets neerlegt gaat ze er bovenop zitten!
Toen de driehoeken erbij gezocht, ze appliceren had ik geen zin in....


En alles aan elkaar genaaid op de naaimasjien,


Voor wie hem ook aan het maken is, ik heb nog een paar mandjes over, graag stuur ik ze op, ik ga quilten!!!

maandag 9 maart 2015

Hij staat!

Eindelijk was het zover, de pipowagen werd afgeleverd!
Het had heel wat voet in de aarde, de vrachtwagen kon de dijk niet op, de chauffeur dacht dat we die laatste paar 100 meter wel even met een paar konden duwen. Mooi niet. Op het parkeerterrein van het sportpark werd de wagen neergezet,


Het trekkerbedrijf koppelde aan en vandaar heel langzaam dwars door het dorp naar ons huis; dat ging goed!


Maar toen: een scherpe bocht door het hek, zeker 10 keer steken, opnieuw beginnen en de palen uit de tuin van de achterburen halen, het paste allemaal precies...



Toen moest hij op zijn plaats, met de trekker ging het niet, deze moest dan ook blijven staan, afkoppelen dus maar en vast schoonmaken in afwachting van een trekrobotje.


In de bedden en eronder,


Eindelijk, wat duurt twee uur soms lang, kwam de robot met de rijplaten en kon het karwei beginnen. Uiteindelijk nog een boom omgezaagd, maar om vier uur stond hij op zijn poten, helemaal waterpas!


De electricien kwam terwijl de vrachtwagen ging, strakke planning. 
Het weekeinde hadden we leeg gepland om in te richten en verder schoon te maken, de gordijnen te maken en de laaste spullen aan te schaffen. Hoe anders kan het lopen...
De laatste tante van manlief overleed op bijna 90 jarige leeftijd en we moesten zaterdag naar de andere kant van het 
land voor de crematie. Wel 's morgens nog naar Ikea, dat kon precies. Zondagmorgen om 8 uur zat ik al gordijnen te naaien, de verloren tijd moest ingehaald, het is wel meteen een ander gezicht,


En binnen


Zelfs de badkamer kreeg een gordijntje,


Morgen komt de bouwer nog een daje met een paar man terug; een lijstje na oplevering moet nog afgewerkt en het elektriek deed het niet. Ben benieuwd...kunnen dan eindelijk de meubels erin en de bedjes opgemaakt?
In ieder geval kan ik morgen aan de slag, er ligt stof voor een feestjurk, doorwerken want donderdag moet hij mee naar Suriname!
Mijn quiltwerk heb ik uitbesteed, de sterrenquilt voor mijn dochter, met wie ik naar Paramaribo ga, is weggebracht naar dezelfde quiltster die mijn Stonefield zo mooi heeft gequilt.


Als we over 12 dagen terugkomen staan bijna de eerste huurders op de stoep, zij zien alleen de deurmat en weten niet hoe precies alles paste in de tijd.....


zondag 1 maart 2015

Weer heel thuis!

Altijd fijn om dat na een skivakantie te kunnen zeggen, alle zes alles heel. De eerste dag heb ik op de eerste afdeling een stuk ijs geraakt en een schuiver gemaakt. Ik klapte zó hard met mijn hoofd op de grond dat ik ondanks mijn helm sterren zag. Liep gelukkig goed af, beetje nekpijn maar niets ernstigs!
We hebben een heerlijke week gehad, alles zat mee, weer,


Huisje,


Gezelschap....


We hebben eindeloos Catan en hartenjagen gespeeld, gezellig gekookt en natuurlijk kaasfondue gegeten. Lunchen kon gewoon langs de piste...


De eerste dag was het zo lekker dat dochter en ik de laatste lift misten en aan de andere kant van de berg gevangen zaten. Dan maar de bus; anderhalf uur!!



Omdat we moesten wachten een biertje gedronken in een kroegje, even met de waard praten en we hadden een lift. We werden met de auto thuisgebracht, een half uur verderop. Gelukkig hadden we nog een heel pak stroopwafels voor deze held!

Weer thuis werd de hond afgeleverd, na ook voor haar een heerlijke vakantie, vond ze het toch wel weer fijn thuis, vooral in de skibroeken in de waskamer, die ruiken zo lekker na een week...