zaterdag 16 september 2017

Na de Tafelberg weer thuis,

Na de superdagen in onze safarilodge vlogen we terug naar Kaapstad, de huurauto stond klaar en door de avondspits reed kind twee ons naar Franschhoek. Gelukkig kwamen we voor het donker aan op Basse-Provence, een wijnlandgoed met een paar kamers. 


En wat voor kamers, we hadden de hele bovenverdieping van het hoofdhuis, prachtig ruime kamers en zelfs drie!! badkamers.
Even uitpakken en gaan eten, bij Reubens, wat later een van de topkks van Afrika bleek te zijn met veel kookboeken op zijn naam.


Springbok, dat eet je niet dagelijks!

De volgende ochtend wilden we ons niet haasten, na drie ochtenden om vijf uur op vonden we een uitslaapmoment wel op zijn plaats; half acht werd het, later niet.
Gelukkig is er genoeg te zien en stapten we in de auto voor een tocht de pas op. Slalom tussen de bavianen voor een prachtig uitzicht op de wijnvallei,


Boven waren wolken dus rechtsomkeert, eerst het Hugenotenmonument met schitterende tuinen bezocht


daarna het Hugenotenmuseum. Het waren maar 270 mensen die gevlucht uit Frankrijk, via Nederland hun geluk zochten, maar wat een invloed! Alleen de wijnbouw al!
Het eerste dat opviel was een quilttop, het papier er nog in.



Na de lunch en een struintocht door Franschhoek, op naar een wijnhuis, meteen maar een van de mooiste, la Motte


Prachtige zaaltjes om te proeven en lijsten om te bestellen, al in euro's, hoefde je niet meer te rekenen.


Even thuis opknappen, boodschappen opruimen en een rustig kopje thee; om zeven uur stond de auto weer voor om ons naar een ander restaurant de brengen. Gigantisch groot, allemaal ronde tafels én een vast menu. Niet wat we gehoopt hadden, echter naarmate de avond vorderde werden we steeds enthousiaster. Stuk voor stuk juweeltjes op het bord


Van gepocheerde oesters tot beef tataki tatar, allemaal even spectaculair


Na dit een nacht verteerd te hebben gingen we na een lekker ontbijtje naar Stellenbosch, een klein stadje dat in tegenstelling tot Franschhoek heel Afrikaans is. Je praat Nederlands en leest alles in het Afrikaans. Het Dorpmuseum, bestaande uit vier huizen met tuinen uit verschillende tijdperken was hier de moeite waard! Weer de mooiste stoffen en het prachtigste servies



Nog een snel rondje om de kerk, 


En hup in de auto naar Kaapstad, huurauto ingeleverd en met de hotelshuttle de stad in.
Prachtig weer, eerst de Tafelberg op dus, vaak ligt de top in de mist en zie je niets, dus waarnemen die zon!


Prachtig uitzicht, zelfs Robbeneiland is te zien.
Vanaf de Tafelberg gingen we naar het V&A Waterfront, een helemaal opgeknapte havenbuurt met veel winkels, restaurants en terrasjes. Eerst een sunsetcruise geboekt en toen gaan rondstruinen. Om 17.15 aan boord gegaan; een prachtige tocht door de baai met een glaasje champagne wachtte ons. Dolfijnen, zeehonden en walvissen zwommen om ons heen, het uitzicht was spectaculair en de zee was lekker ruig; topzonsondergang!


Bij de Harbourclub wat gegeten en het hotel opgezocht. De taxi liet ons uitstappen bij het hotel en reed nog 500 meter de berg op om kind twee thuis te brengen. Helaas kun je zodra het donker is geen meter meer lopen.
Op zondag werden we om half negen stipt afgehaald voor een privétour over het schiereiland, via schitterende baaien naar Kaap de goede Hoop, het meest zuidelijke puntje van Afrika. Als je de oceaan daar ziet, met in de verte de branding om de rotsen, begrijp je dat hier heel wat schepen vergaan zijn


Vanaf de top met de vuurtoren zie je de Atlantische én de Indische Oceaan, én als je zoals wij geluk hebt, heel veel walvissen. Door het Nationaal Park tussen de wilde struisvogels door langs de Indische Oceaan naar het noorden terug. 


Onderweg een lunch met uitzicht op springende walvissen in False Bay met daarna een bezoek aan Boulders Beach met zijn pinguinkolonie. Heel raar, in de zomerhitte tussen de pinguins!


Via Constantia, een heel bekend wijndorp met de meest waanzinnige landgoederen, naar de botanische tuinen. Onze gids wist de weg en liet ons in een straf tempo in een uur de hoogtepunten zien. Van de hangende brug tot de moestuinen met als laaste de Suikerbossietuin. Wij kennen ze als boeketten, in het echt weet je niet wat je ziet; hele bomen vol met de mooiste kleuren en vormen!


In het hotel even verkleden, kind ophalen, ze had die middag aan het zwembad van het hotel gelegen, en gezellig eten. Een volle dag!
Maandag was alweer onze laatste dag; vroeg weg voor de tocht naar Robbeneiland, forse wind, veel zeezieken onderweg, maar heel spectaculair. Van Het eiland en de gevangenis heb ik geen foto's, na de rondleiding en de verhalen van een ex-gevangene voelde dit volslagen ongepast. Met plaatsvervangende schaamte zie je mensen zich in alle bochten wringen om een selfie te maken voor de cel van Nelson Mandela, vreselijk!
Na de terugtocht de laatste boodschappen gedaan en naar het District Six Museum gegaan, het museum dat laat zien hoe door de Segregatiewetten van Pik Botha hele woonwijken werden 'schoongeveegd' en de bewoners naar de vlakte rondom de stad werden verbannen, nu de uitgestrekte townships. Een dag om stil van te worden en om nog eens goed te herkauwen. Na het museum een taxirit naar het onderkomen van kind twee, haar kamer bekeken en gezellig thee gedronken. Een wandeling door haar 
 woonwijk gemaakt met als eindpunt een pizzeria voor ons Afrikaanse galgenmaal. Uitgebreid afscheid genomen, ons laatste Afrikaanse geld achtergelaten, nog eens gezwaaid en naar huis!!

En dan kom je aan, je stopt je was in de machine, je zwaait je moeder uit, vertelt over je vakantie en gaat aan de slag...
De kelder stond blank, had veel geregend maar niemand weet hoe de pomp werkt......
Kind drie had haar best gedaan op taarten voor het quiltcafé, alles stond klaar en het was schoon, super voorbereid!
Vroeg naar bed, een nachtje vliegtuig geeft toch een ander gevoel dan een nachtje eigen bed, geslapen als een baby en helemaal klaar voor het eerste café van het seizoen. Vol, bomvol was het en oergezellig, natuurlijk werd er weer geshowd


En, verlootte Denise een kunstig gevouwen onderzetter; Marja was de gelukkige!


Kortom, het echte leven is weer begonnen




vrijdag 8 september 2017

Africa, here we are!

YNa een rechtstreekse vlucht van 11 uur naar Johannesburg werden we bij de deur van het vliegtuig opgewacht; Truusje en Karen welcome. 
We werden langs alles en iedereen geloodsd en als eerste gingen we door de paspoortcontrole. Nog meer big, big smiles en Welcome Karen en Mammie. We voelden ons VIP's. Op de koffers moesten we helaas wel wachten. In gestrekte draf werden we met koffers door de douane geloodsd naar een volgend bord met welcome. De chauffeur van ons hotel voor de nacht nam de koffers over en reed ons in een kwartiertje naar ons hotel. Wat een gastvrijheid en wat een service! Na een lekker glaasje lokale wijn zonken we weg in Afrikaans dromenland: tot de wekker. Prachtig geserveerd ontbijt met vers fruiten eigengebakken warm brood, erna werden de koffers weer ingeladen en werden we naar het vliegveld gebracht voor een binnenlandse vlucht naar Nelspruit. 
Prachtig weer op de vlucht, veel ronde beplante velden te zien die bij navraag  rond zijn omdat dat makkelijker te besproeien is met één arm uit het midden.


Na drie kwartier landden we en stond de chauffeur al te wachten, snel koffers in de auto en terug om kind twee op te wachten die uit Kaapstad vloog. 



Heerlijk om haar in blakende gezondheid te zien en vast te houden!
Op naar Mjejane Tiver Lodges in Hektorspruit, een privepark tegen het Krugerpark aan. Geen hekken voor het wild, alleen voor mensen en hun auto's.
Koffers in de kamer, snelle lunch en verkleden voor onze eerste safari. Een nieuwe wereld gaat voor je open, direct een neushoorn, olifanten, leeuwen en heel veel impala's en kudu's gespot, sommigen naast de auto! 

Om zes uur werd de auto geparkeerd aan een meer en werd een "sundowner" met hapjes geserveerd. Hoe koloniaal....


Heel leuk was het geluid van tientallen nijlpaarden die spetteren en proestend rondzwommen. Zeven uur thuis, diner in de tuin bij het kampvuur en snel naar bed. Vijf uur 's morgens namelijk de wake-up call voor de Krugerparksafari. Met onze eigen chauffeur met de prachtige naam December naar de zuidoostingang van het park gereden en na heel veel formulieren naar binnen. 

 Een heel ander landschap, veel groen dus veel giraffen, apen, parelhoenders met een blauwe kop en natuurlijk alle soorten bokken; steenbock, waterbock, bushbock en springbock. Allemaal even sierlijk en snel. 


Onderweg gestopt in een beschermde picknickplaats om het meegebrachte ontbijt te verorberen. Geloof me, om negen uur ben je daar echt aan toe, om 5.15 een kopje koffie met een soort scheepsbeschuit is wel verteerd tegen die tijd. Om half drie terug, snelle lunch en een middagje zwembad om alle indrukken te herkauwen. 

Diner, potje canasta en weer vroeg onder de wol. Op woensdag ging om 5 uur te telefoon weer. Nu een safari in de zuidwesthoek van het Kruger, wéér anders! Dit keer gieren en karkassen, het luipaard kon niet ver weg zijn, helaas te ver maar de speurtocht was super! 


Rond tweeën terug voor de lunch, een duik in het zwembad en weer op safari, nu vlakbij de lodge. Heel snel vonden we hem....de cheetah, etend als een bezetene van zijn gedode bock. 


Omdat ze vooral snel zijn en niet zo sterk moeten ze snel eten voor hun diner wordt afgepakt door een leeuw of luipaard. De rangers hebben allemaal onderling contact, zo geven ze elkaar door waar iets spectaculairs te zien is en hoe lang ze mogen kijken, niet te lang vooral, iedereen moet de kans krijgen.
Helemaal opgewonden dronken we een sundowner aaan de kant van de weg met uitzicht op de krokodillen en nijlpaarden. 


Als toetje zagen we vier wilde honden op jacht, echt nare, lelijke beesten, een soort gevlekte reuzenhyena's. Onze dag kon niet meer stuk! Na weer een kampvuurdiner sliepen we om half tien!   


We konden uitslapen; omdat we om 10.15 uur naar het vliegveld werden gebracht konden we met de lokale safari van 6 tot 9 mee. We werden dus om half zes pas gewekt :)


Direct weer bingo, twee reusachtige mannetjesleeuwen zaten als fotomodellen te poseren, wat een powerbeesten! Drie oude mannetjesolifanten  vlak langs de weg en een neushoorn. In het zonnetje aan een meertje vol nijlpaarden een kopje koffie en om negen uur terug. 

Douchen, ontbijten, voor het eerst aan tafel, en nog een laatste kwartiertje in de zon. Afscheid van al het personeel met hugs en afrikaanse handdrukken en de auto in. Zo rustig als het was in de lodge, zo druk was het in de auto, de chauffeur hield geen minuut zijn mond en vertelde alles en nog veel meer. We kregen nauwelijks de kans met elkaar te praten. Op het vliegveld buiten nog even van 30 graden plus genoten en op naar eenregenachtig  Kaapstad