Men neme....

Het laatste stuk toile van een rol, zes jaar geleden op marktplaats gekocht toen truttig nog niet hip was.

Wie mij kent weet dat ik altijd al een zwak voor grote truttigheid heb gehad.

 

Men neme vervolgens een stuk Hobbs, dit ligt al een jaar te wachten op een quilt die groot genoeg is, het was een kingsize!

 

Dit plak je netjes aan elkaar met lijmspray van de Action, een supertip van een trouwe quiltcafébezoeker. Sterker nog: een cadeau van haar, geruild voor een heleboel hexen van rozenstofjes uit de voorraad.

Men neme ook een dochter, of bij gebrek daaraan is een echtgenoot soms ook handig. Zij moet helpen rollen, plakken, tillen etc. En vooral geen eigen initiatief!

Zonder huisdier, de hond op de lapjes is genoeg.

Vervolgens neme men de top en plakt die aan de andere kant van de Hobbs.

Dan kom je erachter dat het patroon van de achterkant ondersteboven zit, je vezint 24 smoezen waarom dit mooier is en haalt dan toch alles maar weer los.

 

Zoals een oude wijze vriendin placht te zeggen; lang vergeten woorden komen boven. Bij mij zelfs hoger dan boven, ze komen naar buiten!

Maar dan..... Zit alles goed en kan het quiltfeestje beginnen! Eerst maar eens rustig bedenken welke kleur garen het moet worden.

Ik weet ook nog niet wat en hoe ik de broderie perse blokken ga doen, intensief, juist rustig? De tijd zal het leren en wordt vervolgd