Lekker in de stofjes!

 

Was het tot vorige week een drukke boel, afgelopen week heb ik me na de grote schoonmaak  kunnen begraven in mijn stofjes!

Mijn naaimachine deed het weer! Een supercomputerborduurnaaimachine van een half jaar oud gaf vorige maand zomaar de geest. Hij ging gewoon niet meer aan, geen piepje, geen tikje, gewoon helemaal niets.

Als je bijna iedere dag wel even iets doet op het ding, is het heel lastig leven zónder. Er kwam dus een leenmachine mee naar huis, bijna net zoéén, alleen een oud model. Helemaal leuk, kon ik ineens weer borduren van mijn oude floppy's. Voor kind 1 heb ik een stoelbekleding geborduurd met steenbokken, had niet gedacht die ooit nog eens op stof te kunnen zetten...

Toen ik dat vertelde in de winkel bij het ophalen van mijn eigen masjien werd direct aangeboden alles over te zetten op een USB. Ze hebben er speciaal een oude floppy-drive voor bewaard! Superservice van Los uit Roelofarendsveen.

De stoel van Marktplaats was een opknappertje, het houtwerk was in orde maar de zitting doorgezakt. Eerst dus ontmantelen...

Laag voor laag.

Alle singels spannen en weer laag voor laag opbouwen..

Alles vastzetten, bijknippen en netjes afwerken met een restje voeringstof

Daarna was het tijd voor de kleinere stukjes. Drie weken Chapmanvierkantjes aan elkaar gezet om te kijken hoever ik gevorderd ben. Als ik een vierkant van 170x170 cm wil moet ik nog 51 blokken, dat is 204 vierkantjes en dat is 408 lapjes. Dat valt mee als je bedenkt hoeveel je er al gemaakt hebt!

Tijdens het snijden en plakken kun je heerlijk je borduurmachine laten werken; hoewel het eigenlijk andersom is natuurlijk. Er moest nog een label op de mandjes, daar begaf de machine het immers... maar, ook dit doet hij weer perfect

Dinsdagavond was er weer de "af en to be", dit keer bij Yvonne in Zoetermeer. 

Het was een hele reis, heen een dorpsgenoit en een Leiderdorpse opgehaald; terug ook nog even Martine naar Oegstgeest gebracht. Het ware carpoolen!

En, last but not least, kon ik de verleiding niet weerstaan Betty's patroon van de Weddingring uit te proberen.

Niet met de hand maar op de naaimachine met foundation paper piecing. Eerst veel kopietjes gemaakt en uitgeknipt en toen begonnen.

Als je het eenmaal door hebt met de draadrichting gaat het razendsnel.

Het laatste stukje vastspelden tegen verschuiven en de volgende eraan

Als de hele rij vastzit bijknippen en de volgende beginnen

Voor je het weet heb je een stapel en kun je ze aan elkaar zetten, bij mij in rijen van rood/roze en geel/oranje. Het is verslavend!

Nog een klein stukje mag ik van mezelf en dan ga ik de randen aan de Irish Cirkels zetten, eerst maar weer eens iets afmaken!