Feestje voorbij!

Om negen uur stonden de eersten al op de stoep voor de verrassingsworkshop van Betty Prins. Zelf kwam ze een kwartiertje later.

Dozen vol kwamen er uit de auto!

Alles werd opgesteld terwijl de dames binnendruppelden, 15 stuks en een breister. 

Bij koffie en taart werd uitgelegd wat de bedoeling was, en toen begon de zoektocht.... Naar dat ene perfecte lapje ergens in een doos. Op kleur gesorteerd, dat wel!

Het lapje werd gesneden, de randjes eraan gemaakt en de bloemen of yoyo's op een steeltje in een bloembak geappliceerd. Druk, druk, druk.

Strijkje tussendoor...

En dat alles met uitzicht op de Stonefield, het hele middengedeelte is af, en het is een beauty!

En nog een close-upje...

Helemaal genieten. Om vier uur was iedereen weg, ook Betty, van haar kreeg ik een Affo van de workshop als dank. Met zoveel kippen in het hok was er echt geen tijd om mee te doen!

Achteraf....

had ik kunnen voelen dat het helemaal mis zou gaan met mijn rug. Drie vergaderingen en een diner in één week met alle kamers gevuld is te veel van het goede. Veel koken en nog meer improviseren gedurende vier dagen en avonden ben ik te oud voor denk ik.....

Nadat de vijgen minder mooi bleven dan bedacht, werd het geen hele vijg met parmaham maar vijgenmoes in ham!

Je hebt wel veel over dan; vijgenjam dus!

Zaterdag waren we ook zelf gast, er werd eerst taart gegeten, daarna een vaartocht over de Kaag en een diner toe.

Alles stond klaar, dochter en vriendin hebben keurig tafels gedekt terwijl ik op de boot zat en zelfs de borrelhapjes stonden op tijd klaar!

Dit was een test; het liep fantastisch, dus voor herhaling vatbaar.

Zaterdagochtend voelde ik iets fout gaan, en ja hoor, Een forse spitaanval is mijn deel, gelukkig kun je met pillen een hoop pijn verdoezelen, een waarschuwing is het echter wel. De agenda staat aardig vol, iedereen die nu nog probeert te reserveren heeft pech!

Gisteren dus noodgedwongen  een dagje thuis en rustig aan; in praktijk is dat 10 wasmachines en heel veel steekjes!

Natuurlijk de borduursteekjes van het randje per week, de haaksteekjes van het andere randje per week en veel Stonefield.

Hier is Rocco, het is net een paashaas in het verkeerde seizoen maar wel een leuke!

Een blok dat nog af moest van de AWS is ook klaar, nummer 18 geloof ik.

Vandaag veel Stonefield voorbereid, een naailesje gegeven en me koest gehouden.

Morgen wel weer wat doen, de lunch voorbereiden voor woensdag; laaste keer Quiltcafé voor de zomer met een workshop van Betty Prins, zit al weken vol trouwens...

Als klap op de vuurpijl moest er ook zondag nog even een kind verhuisd worden, in Groningen! Ik heb, zeer genereus, manlief de eer gelaten de nieuwe kamer als eerste te mogen zien en te helpen met inrichten. Hij was reuzeblij....

Het is wel leuk geworden, behalve dat ik de hele dag met een Klippanbank, die niet meer paste, in de auto heb gereden. Nu staat hij weer thuis, boven op haar kamer, ze kan er zelf bijna niet meer bij.

Goede oogst...

Omdat de B&B in dit seizoen bomvol zit , kon ik helaas niet naar Groningen. Gelukkig was er een handwerkmarkt in Warmond. Net niet genoeg zon om met het bootje te gaan, niet getreurd echter, met de fiets was het heerlijk! Dwars door de polder, de eerste dag weer na het broedseizoen. Van 15 maart tot 15 juni is de polder potdicht om de weidevogels ongestoord te laten broeden.

Op de markt waren heel veel leuke kramen, wol, stof, meer wol, vilt, nog meer wol en....lapjes!

Voor de Stonefield had ik dringend lieve kleurtjes nodig; iedere quiltster weet dat dit gegeven sterker is dan jezelf. 

Gelukkig stond Jacqueline van Damsara quilting uit Lisse op de markt met een volle kraam lekkers!

Gezellig genoeg kwam ik Patricia tegen, lekker samen neuzen. Zij was op de terugweg, had al twee tasjes stof, en ging nog even mee. Bingo, nog meer stof!

Ik had een grote tas voor op de fiets dus laden maar...

En de scrapbag, altijd favoriet en dit keer helemaal super gevuld!

Vlak bij de fietsen kwamen we een heel toepasselijk spreukje tegen, even op de kiek voor Martine; haar blog heet zo.

Blijkt de eigenares, Greet van Duijn, wel eens in het quiltcafé te komen, hoe groot is de wereld ook al weer... 

Ik ben zoet vanavond....

Heerlijk leventje

Wat een weertje! Zeker als ik even weinig te doen heb ben ik buiten, en lifst in het Blauwe Huis! In de hitte op de koele veranda; het leven is mooi!

Omdat ik nog geen kussens had gemaakt kon er een quiltje op de bank, ziet er direct knus uit,

De enige buren die we horen zijn de Nijlganzen; beschermde diersoort maar in ons gedeelte van het land een ware plaag voor de boeren. Toch blijven die kleintjes schattig! We hebben vorig jaar van de jager heerlijke nijlgansfilets gekregen om te proeven; om eerlijk te zijn loopt het water me in de mond als ze voorbij zwemmen....

Zo in het zonnetje doe je ongemerkt een heleboel: eindelijk weer een paar Sjaanblokjes (de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik er woensdag op de bee ook aan gewerkt heb),

Een paar Stonefieldblokjes,

En nog een paar...

En nog een lastige...

Vandaag een reuzenbloemstuk weggemikt, het stond vorige week voor ons op tafel toen we, met kinderen en oma, gingen eten ter gelegenheid van ons 25-jarig huwelijk.

Als verrassing had manlief het originele huwelijksdiner laten koken in het restaurant waar we 25 jaar geleden ook waren.

Ik vond het zó mooi dat ik het zelfs heb meegesleepd naat het Blauwe Huis, in de boot!

Belachelijk natuurlijk, maar ik heb er twee dagen extra van genoten!

Gelukkig is de tuin nu prachtig dus als ik ze mis, kijk ik naar buiten.

Weer thuis..

Na een paar heerlijke dagen in München begint het gewone leven weer.

Maandagochtend vloog ik met kind drie van Rotterdam naar München, vier daagjes op kraambezoek bij haar peetnicht (nicht en peettante). We kwamen aan in stralend weer en hebben eerst de bagage weggebracht voor we het vijfde!!! kind van de familie gingen bewonderen. In de studentenwijk hadden we een B&B geboekt. Eigenlijk een B, het ontbijt moesten we zelf verzorgen bij de bakker beneden!

Na het kindknuffelen  konden we ons in de studentenrestaurants te goed doen aan drankjes en diner, wat een superlocatie!

De tweede dag was heel anders, we hebben Dachau bezocht...daar wordt je stil van. Wat daar gebeurd is tart iedere beschrijving. 

We hebben daarna maar een flinke wandeling in de schitterende Englischer Garten gemaakt; we hadden 's avonds een diner in een restaurantje met alle kinderen, even rust in het hoofd creëren.

Natuurlijk mocht een bezoek aan de winkels en aan één van de vele paleizen niet ontbreken.

Toch nog een steekje gedaan onderweg, een sterretje op de heenweg en een paar op de terugweg.

Vanmiddag een Stonefieldsafspraakje, lekker stofjes geruild en blokjes afgemaakt, hij wordt steeds leuker!