19meter binding en 2017 in het hoofd!

Wat een getallen allemaal... je ontkomt er niet aan als je een bedrijf hebt; plannen in de agenda, en soms heel ver vooruit! 

Voor 2017 hebben op 15 februari weer een leuk iemand gestrikt met een nog leuker verhaal.... in haar home sweet home hangen haar prachtige quilts, ze komt graag op Marken en is dol op schoolwerk. Wie, o wie is dit? Denk je dat je het weet, reageer op mijn blog met de oplossing en misschien ben jij wel de gelukkige winnaar van twee kaarten voor 15 februari! Op 10 december maak ik de winnaar bekend.

Wat ik wel vast kan verklappen is dat Marcha met haar Quiltster komt, ze bouwt gezellig haar winkel hier op zodat er weer naar hartelust geshopt kan worden. 

Voor iedereen in de buurt die Zeeland te ver vindt; grijp je kans!

Natuurlijk gebeurt er meer, tussendoor heb ik de laatste blokjes voor mijn Chapmanquilt gemaakt en eraan gezet, het is een hele lap geworden...

Volgende week mag hij gequilt worden en  breng ik hem weg. De binding ligt klaar, net als de binding van de Irish Cirkels, samen 19 meter! Altijd een fijn gevoel dat als het quiltwerk klaar is je direct verder kunt om hem helemaal af te maken.

De slee is weggebracht naar een bedrijfje dat het frame straat en zwart lakt, het was goedkoper dan de verf die ik ervoor gekocht had; die is dus terug naar de winkel!

Voor mijn mannen nog even wat extra boxers gefabriekt, ze vinden de stofjes in moeders kast leuker dan die uit de winkel en misschien spelen de financiën ook een rol bij deze studenten. 

Dit vinden ze het einde, zelf vind ik deze mooier...

Voorlopig hebben ze weer wat aan de bips.

Sjaan is ook weer uit de kast getrokken, toch maar weer verder, alle sashings zijn af, ben nu aan de punten begonnen. Met iedere dag vier moet het een keer lukken hoop ik.

Gisteren ging de bel; de postbode met een reuzenpakket in een fleurig papier.

Niets besteld dus één groot raadsel. Heel voorzichtig uitgepakt, een prachtige notenkrans. Nog steeds geen lampje... tot ik het briefje vond. Dank je wel Nietteke voor je prachtige krans, ben er superblij mee en hij krijgt een mooie plaats!

En last but not least kun je je vanaf nu inschrijven voor de workshop op 4 februari. Door de voorinschrijving in het café afgelopen woensdag zijn er al heel wat plaatsen bezet maar het kan nog!

Kerststemming...

Hoe is het mogelijk, de Sint moet nog komen en ik raak in de kerststemming! Dat komt omdat ik vorige week een paar nachtjes heb gelogeerd bij Carina in Duitsland. Overal al kerstmarkten en versiering

De kerstbomen worden opgezet,

En de etalages zijn versierd...

Wij hadden vooral lol,

Hoe krijg je een selfie met de Dom op de achtergrond, zo dus! Gekozen uit wel 10 stuks die bijna allemaal bewogen waren.

Veel gezien en gedaan in een paar dagen, de Vredeszaal bekeken waar de Vrede van Münster werd getekend in 1648, het stadsmuseum met de volledige geschiedenis van de stad bezocht, heerlijk schnitzels gegeten en natuurlijk gewinkeld.

Ook een uitstapje naar een quiltwinkel in een buurdorp stond op het programma, er komen namelijk ook duitse quiltretreats in 2017 en daar moet reclame voor worden gemaakt! Bij Stoffsalat was het een bonte boel

Zelf nog even ingelagen voor de weddingring

Op de terugweg moest ik om over Utrecht, kind 1 kreeg zijn Bachelor officieel uitgereikt en daar wil je bij zijn als het kan!

Dat is binnen, nu nog zijn Master, maar dat schiet al lekker op!

Thuis direct op zoek gegaan naar de slee van mijn grootvader uit ongeveer 1905, gevonden... moet wel even een verfje maar is dan de ideale basis voor een kersttafereel

Het idee inderdaad gepikt uit de duitse etalage, de slee is bijna hetzelfde model.

Wel vast een winterstuk gemaakt voor buiten, met hulp op afstand van Carina, ik had namelijk geen idee hoe ik dat moest aanpakken met die ballen. Even rommelen en het is gelukt! 

Het heeft de storm overleefd, iets wat je niet kan zeggen van ons tuinhek..., dat ging ineens plat, de helft althans.

Op de achtergrond de knotwilgen die manlief nog tijdend de storm heeft geknot, ze dreigden te kiepen met hun volle pruiken. 

Gelukkig bleef het hierbij en kon ik achter mijn naaimasjien. De laatste rand aan de cirkels gezet, een keer uitgehaald en weer vastgezet. Vandaag weggebracht naar Margareth om gequilt te worden, het wordt vast weer prachtig! 

Op weg naar huis een ziekenbezoek met een pan soep en de dag is weer om, morgen lekker aan de slag voor het café van woensdag.

Voor ik het vergeet: de lapjesruildag van zaterdag gaat niet door; te veel gezeur over de naam van de ontwerpster en de naam van de quilt. Ook Carmen komt niet met de Stitchers-Inn, zij komt nu op 4 februari en geeft dan ook een workshop!

Wat Betty, de dakgoot en cirkels met elkaar te maken hebben...

Heel weinig op het eerste gezicht, behalve dat het allemaal in één week paste.

Na een lekker druk handwerkcafé op woensdag was het donderdag opruimen geblazen en voorbereiden voor vrijdag.

De tweede Weddingring workshop hier 

Het was zo vol en druk dat ik niet eens foto's heb gemaakt. Is ook niet zo erg, het internet staat al vol met Workshopfoto's en op veel blogs zie je ze ook verschijnen. Nadat iedereen zijn spulletjes had opgeruimd kwamen er twee manden tevoorschijn met Betty's schatten, een lust voor het oog!

En natuurlijk deze...

Op zaterdag moest er weer opgeruimd want 's avonds zaten de kamers vol en moest er in een draadjesvrije keuken ontbeten worden op zondagochtend.

Gelukkig kon ik zaterdagmiddag na een forse wandeling met de hond zelf aan de slag met lapjes. Het was tijd de volgende rand aan mijn Irish Cirkels te fabrieken. Heerlijk alleen thuis, kind 1 met oma in Parijs, kind 2 met haar lief in Boekarest, kind 3 gewoon thuis in haar studentenhuis en kind 4 een roeiwedstrijdweekend in Enschede. Manlief had een jaarclubdiner dus YES, de tafel voor mij zelf!

Het was nog een aardige puzzel maar het is gelukt!

Hij wordt gigantisch groot, er moet nu nog een rand om!

Mijn middenstuk heb ik een eigen draai gegeven met bovenaan pa en ma met vier kuikens, links en rechts de rode jeweetwel katers en onder de honden

Vandaag komt dan de goot in beeld...

Met de boot gingen we de laatste keer dit jaar naar het Blauwe Huis. Alles moet ieder jaar weer winterklaar. Terwijl manlief op de nabij gelegen boerderij de waterleiding ging afsluiten, heb ik de vorstkacheltjes aangesloten, een laatste keer geveegd en alle luiken gesloten. Een tankje antivries in alle afvoeren en dan de buitenboel.

Op de ladder om alle goten schoon te maken, een vies klusje met een hoop rotzooi. De ene kant van het huis is geen probleem maar aan de slootkant heb ik toch echt hulp nodig om de ladder vast te houden, hij kan niet schuin genoeg.

En dan, aan boord en voor de laatste keer achteromkijken...

Op weg naar huis de boot weggebracht

en het laatste stuk gelopen. De trailer nagebracht en van de week gaat hij uit het water linea recta de hooiberg in. Laat maar komen dat ijs, de schaatsen liggen klaar!

Lekker in de stofjes!

 

Was het tot vorige week een drukke boel, afgelopen week heb ik me na de grote schoonmaak  kunnen begraven in mijn stofjes!

Mijn naaimachine deed het weer! Een supercomputerborduurnaaimachine van een half jaar oud gaf vorige maand zomaar de geest. Hij ging gewoon niet meer aan, geen piepje, geen tikje, gewoon helemaal niets.

Als je bijna iedere dag wel even iets doet op het ding, is het heel lastig leven zónder. Er kwam dus een leenmachine mee naar huis, bijna net zoéén, alleen een oud model. Helemaal leuk, kon ik ineens weer borduren van mijn oude floppy's. Voor kind 1 heb ik een stoelbekleding geborduurd met steenbokken, had niet gedacht die ooit nog eens op stof te kunnen zetten...

Toen ik dat vertelde in de winkel bij het ophalen van mijn eigen masjien werd direct aangeboden alles over te zetten op een USB. Ze hebben er speciaal een oude floppy-drive voor bewaard! Superservice van Los uit Roelofarendsveen.

De stoel van Marktplaats was een opknappertje, het houtwerk was in orde maar de zitting doorgezakt. Eerst dus ontmantelen...

Laag voor laag.

Alle singels spannen en weer laag voor laag opbouwen..

Alles vastzetten, bijknippen en netjes afwerken met een restje voeringstof

Daarna was het tijd voor de kleinere stukjes. Drie weken Chapmanvierkantjes aan elkaar gezet om te kijken hoever ik gevorderd ben. Als ik een vierkant van 170x170 cm wil moet ik nog 51 blokken, dat is 204 vierkantjes en dat is 408 lapjes. Dat valt mee als je bedenkt hoeveel je er al gemaakt hebt!

Tijdens het snijden en plakken kun je heerlijk je borduurmachine laten werken; hoewel het eigenlijk andersom is natuurlijk. Er moest nog een label op de mandjes, daar begaf de machine het immers... maar, ook dit doet hij weer perfect

Dinsdagavond was er weer de "af en to be", dit keer bij Yvonne in Zoetermeer. 

Het was een hele reis, heen een dorpsgenoit en een Leiderdorpse opgehaald; terug ook nog even Martine naar Oegstgeest gebracht. Het ware carpoolen!

En, last but not least, kon ik de verleiding niet weerstaan Betty's patroon van de Weddingring uit te proberen.

Niet met de hand maar op de naaimachine met foundation paper piecing. Eerst veel kopietjes gemaakt en uitgeknipt en toen begonnen.

Als je het eenmaal door hebt met de draadrichting gaat het razendsnel.

Het laatste stukje vastspelden tegen verschuiven en de volgende eraan

Als de hele rij vastzit bijknippen en de volgende beginnen

Voor je het weet heb je een stapel en kun je ze aan elkaar zetten, bij mij in rijen van rood/roze en geel/oranje. Het is verslavend!

Nog een klein stukje mag ik van mezelf en dan ga ik de randen aan de Irish Cirkels zetten, eerst maar weer eens iets afmaken!